اما و اگرهای برون رفت از کاهش سطح تراز آب دریای خزر

به گزارش کاسپین همایون خوشروان پژوهشگر حوزه دریایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در مازندران درباره نوسانات سطح تراز آب دریای خزر اظهار کرد: پیش‌بینی نوسانات سطح تراز آب دریای خزر تا انتهای قرن بیست و یکم تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله تغییرات اقلیمی، میزان بارش، تبخیر، ورودی رودخانه‌ها (به‌ویژه ولگا) و مداخلات انسانی قرار دارد.

وی افزود: مدل‌های اقلیمی و هیدرولوژیکی مختلف نشان می‌دهند که سطح آب دریای خزر تا پایان قرن بیست‌ویکم احتمالاً کاهش خواهد یافت.

این پژوهشگر حوزه دریا تصریح کرد: سناریوی خوش‌بینانه اینکه در صورتی که انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش و بارش‌ها در حوزه آبریز ولگا افزایش یابد، افت سطح آب دریای خزر محدود خواهد بود و ممکن است در حدود نیم تا یک مترمربع کاهش یابد.

خوشروان بیان کرد: سناریوی میانی اینکه با فرض ادامه روند کنونی تغییرات اقلیمی، مدل‌های هیدرولوژیکی کاهش ۲ تا ۳ متر مربع را تا سال ۲۱۰۰ پیش‌بینی می‌کنند.

وی اضافه کرد: اما سناریوی بدبینانه اینکه در صورت ادامه روند گرمایش جهانی و افزایش شدید تبخیر، کاهش سطح آب ممکن است تا ۶ مترمربع یا بیشتر برسد، که می‌تواند منجر به پسروی قابل‌توجه خطوط ساحلی، کاهش مساحت دریا و تأثیرات اکولوژیکی و اقتصادی جدی شود.

این پژوهشگر دریایی اظهار کرد: افزایش دما، کاهش ورودی رودخانه‌ها به‌ویژه رود ولگا و فعالیت‌های انسانی، سدسازی، برداشت بیش از حد آب از رودخانه‌ها و استخراج نفت و گاز جز دلایل کاهش سطح آب دریای خزر به شمار می‌رود.

خوشروان با هشدار نسبت به تغییر اکوسیستم‌های ساحلی و نابودی تالاب‌ها، خاطرنشان کرد: تهدید معیشت جوامع ساحلی به‌ویژه در ایران، قزاقستان و ترکمنستان و کاهش دسترسی به منابع آبی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی میان کشورهای ساحلی جز پیامدها محسوب می‌شود.

وی یادآور شد: البته برای پیش‌بینی دقیق‌تر، لازم است مدل‌های اقلیمی و هیدرولوژیکی به‌روز شده و داده‌های جدید در نظر گرفته شوند.

کد خبر: 37440